hȁpsiti
hȁpsiti (ȁpsiti) (koga) nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -sēći, gl. im. -pšēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| hapsiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | hapsim |
| 2. | hapsiš |
| 3. | hapsi |
| množina | |
| 1. | hapsimo |
| 2. | hapsite |
| 3. | hapse |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | hapsit ću |
| 2. | hapsit ćeš |
| 3. | hapsit će |
| množina | |
| 1. | hapsit ćemo |
| 2. | hapsit ćete |
| 3. | hapsit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | hapšah |
| 2. | hapšaše |
| 3. | hapšaše |
| množina | |
| 1. | hapšasmo |
| 2. | hapšaste |
| 3. | hapšahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | hapsio sam |
| 2. | hapsio si |
| 3. | hapsio je |
| množina | |
| 1. | hapsili smo |
| 2. | hapsili ste |
| 3. | hapsili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam hapsio |
| 2. | bio si hapsio |
| 3. | bio je hapsio |
| množina | |
| 1. | bili smo hapsili |
| 2. | bili ste hapsili |
| 3. | bili su hapsili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | hapsi |
| množina | |
| 1. | hapsimo |
| 2. | hapsite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| hapseći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| hapsio, hapsila, hapsilo | |
| hapsili, hapsile, hapsila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| hapšen, hapšena, hapšeno | |
| hapšeni, hapšene, hapšena | |
Definicija
lišavati slobode radi odvođenja u zatvor, uhititi koga
Etimologija
✧ vidi hȁps
