animozìtēt
animozìtēt m 〈G animozitéta〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | animozitet |
| G | animoziteta |
| D | animozitetu |
| A | animozitet |
| V | animozitete |
| L | animozitetu |
| I | animozitetom |
| množina | |
| N | animoziteti |
| G | animoziteta |
| D | animozitetima |
| A | animozitete |
| V | animoziteti |
| L | animozitetima |
| I | animozitetima |
Definicija
odbojnost prema čemu [navući na sebe animozitet; izazvati animozitet]; animoznost, nesnošljivost, ogorčenost
Etimologija
✧ njem. Animosität ← lat. animositas ≃ animosus: srčan, strastven
