hekàtomba
hekàtomba ž 〈G mn -ā/-ī〉
Definicija
| 1. | rel. u antici prinošenje velike žrtve bogovima (stotinu bikova ili volova) |
| 2. | pren. masovno stradanje ljudi (u ratu, u logorima, u prirodnim katastrofama); pokolj |
Etimologija
✧ grč. hekatómbē ← hekatón: sto + boẉs: vol, govedo
