epònīm
epònīm m 〈G eponíma〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | eponim |
| G | eponima |
| D | eponimu |
| A | eponim |
| V | eponime |
| L | eponimu |
| I | eponimom |
| množina | |
| N | eponimi |
| G | eponima |
| D | eponimima |
| A | eponime |
| V | eponimi |
| L | eponimima |
| I | eponimima |
Definicija
| 1. | pov. u antičkoj Grčkoj, prvi od trojice arhonata čijim se imenom u kronologiji označavala godina njegove vladavine |
| 2. | pren. onaj po kome je ili ono po čemu je nešto nazvano [Penkala — osoba i penkala — tehnička olovka i nalivpero; ime plemena Dalmata eponim je rimske provincije Dalmacije] |
Etimologija
✧ grč. epṓnymos: koji daje ime ≃ ep- + -onim
