alumetírati
alumetírati (što) dv. 〈prez. alumètīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
alumetirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | alumetiram |
2. | alumetiraš |
3. | alumetira |
množina | |
1. | alumetiramo |
2. | alumetirate |
3. | alumetiraju |
futur | |
jednina | |
1. | alumetirat ću |
2. | alumetirat ćeš |
3. | alumetirat će |
množina | |
1. | alumetirat ćemo |
2. | alumetirat ćete |
3. | alumetirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | alumetirah |
2. | alumetira |
3. | alumetira |
množina | |
1. | alumetirasmo |
2. | alumetiraste |
3. | alumetiraše |
aorist | |
jednina | |
1. | alumetirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | alumetirao sam |
2. | alumetirao si |
3. | alumetirao je |
množina | |
1. | alumetirali smo |
2. | alumetirali ste |
3. | alumetirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam alumetirao |
2. | bio si alumetirao |
3. | bio je alumetirao |
množina | |
1. | bili smo alumetirali |
2. | bili ste alumetirali |
3. | bili su alumetirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | alumetiraj |
množina | |
1. | alumetirajmo |
2. | alumetirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
alumetiravši | |
glagolski prilog prošli | |
alumetiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
alumetirao, alumetirala, alumetiralo | |
alumetirali, alumetirale, alumetirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
alumetiran, alumetirana, alumetirano | |
alumetirani, alumetirane, alumetirana |