emulzionírati
emulzionírati (što) dv. 〈prez. emulziònīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
emulzionirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | emulzioniram |
2. | emulzioniraš |
3. | emulzionira |
množina | |
1. | emulzioniramo |
2. | emulzionirate |
3. | emulzioniraju |
futur | |
jednina | |
1. | emulzionirat ću |
2. | emulzionirat ćeš |
3. | emulzionirat će |
množina | |
1. | emulzionirat ćemo |
2. | emulzionirat ćete |
3. | emulzionirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | emulzionirah |
2. | emulzioniraše |
3. | emulzioniraše |
množina | |
1. | emulzionirasmo |
2. | emulzioniraste |
3. | emulzionirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | emulzionirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | emulzionirao sam |
2. | emulzionirao si |
3. | emulzionirao je |
množina | |
1. | emulzionirali smo |
2. | emulzionirali ste |
3. | emulzionirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam emulzionirao |
2. | bio si emulzionirao |
3. | bio je emulzionirao |
množina | |
1. | bili smo emulzionirali |
2. | bili ste emulzionirali |
3. | bili su emulzionirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | emulzioniraj |
množina | |
1. | emulzionirajmo |
2. | emulzionirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
emulzionirajući | |
glagolski prilog prošli | |
emulzioniravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
emulzionirao, emulzionirala, emulzioniralo | |
emulzionirali, emulzionirale, emulzionirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
emulzioniran, emulzionirana, emulzionirano | |
emulzionirani, emulzionirane, emulzionirana |