eskalírati
eskalírati () dv. 〈prez. eskàlīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, prid. trp. eskàlīrān, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
eskalirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | eskaliram |
2. | eskaliraš |
3. | eskalira |
množina | |
1. | eskaliramo |
2. | eskalirate |
3. | eskaliraju |
futur | |
jednina | |
1. | eskalirat ću |
2. | eskalirat ćeš |
3. | eskalirat će |
množina | |
1. | eskalirat ćemo |
2. | eskalirat ćete |
3. | eskalirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | eskalirah |
2. | eskaliraše |
3. | eskaliraše |
množina | |
1. | eskalirasmo |
2. | eskaliraste |
3. | eskalirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | eskalirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | eskalirao sam |
2. | eskalirao si |
3. | eskalirao je |
množina | |
1. | eskalirali smo |
2. | eskalirali ste |
3. | eskalirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam eskalirao |
2. | bio si eskalirao |
3. | bio je eskalirao |
množina | |
1. | bili smo eskalirali |
2. | bili ste eskalirali |
3. | bili su eskalirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | eskaliraj |
množina | |
1. | eskalirajmo |
2. | eskalirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
eskalirajući | |
glagolski prilog prošli | |
eskaliravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
eskalirao, eskalirala, eskaliralo | |
eskalirali, eskalirale, eskalirala |
1. | proširiti/proširivati se, pojačati se, intenzivirati se (ob. o velikim kretanjima u društvu, o jačanjima ideja, pokreta, ideologija i sl.) |
2. | intenzivirati i proširiti/proširivati ratne operacije na nekom teritoriju |