fenírati
fenírati (koga, se) dv. 〈prez. fènīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
fenirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | feniram |
2. | feniraš |
3. | fenira |
množina | |
1. | feniramo |
2. | fenirate |
3. | feniraju |
futur | |
jednina | |
1. | fenirat ću |
2. | fenirat ćeš |
3. | fenirat će |
množina | |
1. | fenirat ćemo |
2. | fenirat ćete |
3. | fenirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | fenirah |
2. | feniraše |
3. | feniraše |
množina | |
1. | fenirasmo |
2. | feniraste |
3. | fenirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | fenirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | fenirao sam |
2. | fenirao si |
3. | fenirao je |
množina | |
1. | fenirali smo |
2. | fenirali ste |
3. | fenirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam fenirao |
2. | bio si fenirao |
3. | bio je fenirao |
množina | |
1. | bili smo fenirali |
2. | bili ste fenirali |
3. | bili su fenirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | feniraj |
množina | |
1. | fenirajmo |
2. | fenirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
fenirajući | |
glagolski prilog prošli | |
feniravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
fenirao, fenirala, feniralo | |
fenirali, fenirale, fenirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
feniran, fenirana, fenirano | |
fenirani, fenirane, fenirana |
1. | (o)sušiti kosu fenom |
2. | oblikovati frizuru koristeći fen |