gȁsnuti
gȁsnuti () svrš. 〈prez. -nēm, pril. sad. -ūvši, prid. rad. gȁsnuo〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| gasnuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | gasnem |
| 2. | gasneš |
| 3. | gasne |
| množina | |
| 1. | gasnemo |
| 2. | gasnete |
| 3. | gasnu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | gasnut ću |
| 2. | gasnut ćeš |
| 3. | gasnut će |
| množina | |
| 1. | gasnut ćemo |
| 2. | gasnut ćete |
| 3. | gasnut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | gašnjah |
| 2. | gašnjaše |
| 3. | gašnjaše |
| množina | |
| 1. | gašnjasmo |
| 2. | gašnjaste |
| 3. | gašnjahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | gasnuo sam |
| 2. | gasnuo si |
| 3. | gasnuo je |
| množina | |
| 1. | gasnuli smo |
| 2. | gasnuli ste |
| 3. | gasnuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam gasnuo |
| 2. | bio si gasnuo |
| 3. | bio je gasnuo |
| množina | |
| 1. | bili smo gasnuli |
| 2. | bili ste gasnuli |
| 3. | bili su gasnuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | gasni |
| množina | |
| 1. | gasnimo |
| 2. | gasnite |
| glagolski prilog prošli | |
| gasnući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| gasnuo, gasnula, gasnulo | |
| gasnuli, gasnule, gasnula | |
Definicija
jez. knjiž., v. gasiti se [slava gasne]
Etimologija
✧ vidi gásiti
