glumàtati
glumàtati () nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| glumatati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | glumatam |
| 2. | glumataš |
| 3. | glumata |
| množina | |
| 1. | glumatamo |
| 2. | glumatate |
| 3. | glumataju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | glumatat ću |
| 2. | glumatat ćeš |
| 3. | glumatat će |
| množina | |
| 1. | glumatat ćemo |
| 2. | glumatat ćete |
| 3. | glumatat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | glumatah |
| 2. | glumataše |
| 3. | glumataše |
| množina | |
| 1. | glumatasmo |
| 2. | glumataste |
| 3. | glumatahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | glumatao sam |
| 2. | glumatao si |
| 3. | glumatao je |
| množina | |
| 1. | glumatali smo |
| 2. | glumatali ste |
| 3. | glumatali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam glumatao |
| 2. | bio si glumatao |
| 3. | bio je glumatao |
| množina | |
| 1. | bili smo glumatali |
| 2. | bili ste glumatali |
| 3. | bili su glumatali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | glumataj |
| množina | |
| 1. | glumatajmo |
| 2. | glumatajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| glumatajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| glumatao, glumatala, glumatalo | |
| glumatali, glumatale, glumatala | |
Definicija
pejor.
| 1. | glumiti pretjeranom gestom i sa suviše naglašenom rutinom i rekvizitima glumačkog posla |
| 2. | pren. prenemagati se s previše gesta i emocija |
Etimologija
✧ vidi glúma
