gȍjenac
gȍjenac m 〈G -ēnca, V -ēnče, N mn -ēnci〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | gojenac |
| G | gojenca |
| D | gojencu |
| A | gojenca |
| V | gojenče |
| L | gojencu |
| I | gojencem |
| množina | |
| N | gojenci |
| G | gojenaca |
| D | gojencima |
| A | gojence |
| V | gojenci |
| L | gojencima |
| I | gojencima |
Definicija
| 1. | pitomac |
| 2. | pejor. onaj kojega je tko podigao, othranio; gojenik, štićenik |
Etimologija
✧ vidi gòjiti
