dresírati
dresírati (koga, se) dv. 〈prez. drèsīrām (se), pril. sad. -ajūći (se), pril. pr. -āvši (se), gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| dresirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | dresiram |
| 2. | dresiraš |
| 3. | dresira |
| množina | |
| 1. | dresiramo |
| 2. | dresirate |
| 3. | dresiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | dresirat ću |
| 2. | dresirat ćeš |
| 3. | dresirat će |
| množina | |
| 1. | dresirat ćemo |
| 2. | dresirat ćete |
| 3. | dresirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | dresirah |
| 2. | dresiraše |
| 3. | dresiraše |
| množina | |
| 1. | dresirasmo |
| 2. | dresiraste |
| 3. | dresirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | dresirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | dresirao sam |
| 2. | dresirao si |
| 3. | dresirao je |
| množina | |
| 1. | dresirali smo |
| 2. | dresirali ste |
| 3. | dresirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam dresirao |
| 2. | bio si dresirao |
| 3. | bio je dresirao |
| množina | |
| 1. | bili smo dresirali |
| 2. | bili ste dresirali |
| 3. | bili su dresirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | dresiraj |
| množina | |
| 1. | dresirajmo |
| 2. | dresirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| dresirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| dresiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| dresirao, dresirala, dresiralo | |
| dresirali, dresirale, dresirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| dresiran, dresirana, dresirano | |
| dresirani, dresirane, dresirana | |
Definicija
| 1. | priviknuti/privikavati životinju na neke radnje koje joj nisu prirođene; kroćenje (kod divljih životinja) |
| 2. | pren. iron. disciplinirati (se), odgojiti/odgajati (o osobama i posebno o zločestoj djeci) |
Etimologija
✧ njem. dressieren, fr. dresser: obuči (ti), lat. *directiare: navesti
