dùrati
dùrati () nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| durati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | duram |
| 2. | duraš |
| 3. | dura |
| množina | |
| 1. | duramo |
| 2. | durate |
| 3. | duraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | durat ću |
| 2. | durat ćeš |
| 3. | durat će |
| množina | |
| 1. | durat ćemo |
| 2. | durat ćete |
| 3. | durat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | durah |
| 2. | duraše |
| 3. | duraše |
| množina | |
| 1. | durasmo |
| 2. | duraste |
| 3. | durahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | durao sam |
| 2. | durao si |
| 3. | durao je |
| množina | |
| 1. | durali smo |
| 2. | durali ste |
| 3. | durali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam durao |
| 2. | bio si durao |
| 3. | bio je durao |
| množina | |
| 1. | bili smo durali |
| 2. | bili ste durali |
| 3. | bili su durali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | duraj |
| množina | |
| 1. | durajmo |
| 2. | durajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| durajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| durao, durala, duralo | |
| durali, durale, durala | |
Definicija
reg.
| 1. | postojano podnositi teškoće, izdržavati napore (o osobama) |
| 2. | izdržavati trošenje od rabljenja, biti otporan na habanje (o stvarima i materijalima); trajati |
Etimologija
✧ tur. durmak: mirno stajati, trpjeti, podnositi, tal. durare: trajati
