educírati
educírati (koga) dv. 〈prez. edùcīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
educirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | educiram |
2. | educiraš |
3. | educira |
množina | |
1. | educiramo |
2. | educirate |
3. | educiraju |
futur | |
jednina | |
1. | educirat ću |
2. | educirat ćeš |
3. | educirat će |
množina | |
1. | educirat ćemo |
2. | educirat ćete |
3. | educirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | educirah |
2. | educiraše |
3. | educiraše |
množina | |
1. | educirasmo |
2. | educiraste |
3. | educirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | educirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | educirao sam |
2. | educirao si |
3. | educirao je |
množina | |
1. | educirali smo |
2. | educirali ste |
3. | educirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam educirao |
2. | bio si educirao |
3. | bio je educirao |
množina | |
1. | bili smo educirali |
2. | bili ste educirali |
3. | bili su educirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | educiraj |
množina | |
1. | educirajmo |
2. | educirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
educirajući | |
glagolski prilog prošli | |
educiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
educirao, educirala, educiralo | |
educirali, educirale, educirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
educiran, educirana, educirano | |
educirani, educirane, educirana |