cigániti
cigániti nesvrš. 〈prez. cìgānīm, pril. sad. -nēći, gl. im. -nēnje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ciganiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ciganim |
| 2. | ciganiš |
| 3. | cigani |
| množina | |
| 1. | ciganimo |
| 2. | ciganite |
| 3. | cigane |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ciganit ću |
| 2. | ciganit ćeš |
| 3. | ciganit će |
| množina | |
| 1. | ciganit ćemo |
| 2. | ciganit ćete |
| 3. | ciganit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | ciganjah |
| 2. | ciganjaše |
| 3. | ciganjaše |
| množina | |
| 1. | ciganjasmo |
| 2. | ciganjaste |
| 3. | ciganjahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ciganio sam |
| 2. | ciganio si |
| 3. | ciganio je |
| množina | |
| 1. | ciganili smo |
| 2. | ciganili ste |
| 3. | ciganili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ciganio |
| 2. | bio si ciganio |
| 3. | bio je ciganio |
| množina | |
| 1. | bili smo ciganili |
| 2. | bili ste ciganili |
| 3. | bili su ciganili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | cigani |
| množina | |
| 1. | ciganimo |
| 2. | ciganite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| ciganeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ciganio, ciganila, ciganilo | |
| ciganili, ciganile, ciganila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ciganjen, ciganjena, ciganjeno | |
| ciganjeni, ciganjene, ciganjena | |
Etimologija
✧ vidi Cȉganin
