cȉnkati
cȉnkati dv. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| cinkati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | cinkam |
| 2. | cinkaš |
| 3. | cinka |
| množina | |
| 1. | cinkamo |
| 2. | cinkate |
| 3. | cinkaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | cinkat ću |
| 2. | cinkat ćeš |
| 3. | cinkat će |
| množina | |
| 1. | cinkat ćemo |
| 2. | cinkat ćete |
| 3. | cinkat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | cinkah |
| 2. | cinkaše |
| 3. | cinkaše |
| množina | |
| 1. | cinkasmo |
| 2. | cinkaste |
| 3. | cinkahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | cinkah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | cinkao sam |
| 2. | cinkao si |
| 3. | cinkao je |
| množina | |
| 1. | cinkali smo |
| 2. | cinkali ste |
| 3. | cinkali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam cinkao |
| 2. | bio si cinkao |
| 3. | bio je cinkao |
| množina | |
| 1. | bili smo cinkali |
| 2. | bili ste cinkali |
| 3. | bili su cinkali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | cinkaj |
| množina | |
| 1. | cinkajmo |
| 2. | cinkajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| cinkajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| cinkavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| cinkao, cinkala, cinkalo | |
| cinkali, cinkale, cinkala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| cinkan, cinkana, cinkano | |
| cinkani, cinkane, cinkana | |
Definicija
| 1. | (za)zvoniti |
| 2. | žarg. a. prijaviti/prijavljivati, otkucati/otkucavati, denuncirati; cinkariti b. fam. tužiti/tužakati |
Etimologija
✧ vidi cȉnkuš
