cmȉzdriti
cmȉzdriti () nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -rēći, gl. im. -rēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| cmizdriti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | cmizdrim |
| 2. | cmizdriš |
| 3. | cmizdri |
| množina | |
| 1. | cmizdrimo |
| 2. | cmizdrite |
| 3. | cmizdre |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | cmizdrit ću |
| 2. | cmizdrit ćeš |
| 3. | cmizdrit će |
| množina | |
| 1. | cmizdrit ćemo |
| 2. | cmizdrit ćete |
| 3. | cmizdrit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | cmizdrah |
| 2. | cmizdraše |
| 3. | cmizdraše |
| množina | |
| 1. | cmizdrasmo |
| 2. | cmizdraste |
| 3. | cmizdrahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | cmizdrio sam |
| 2. | cmizdrio si |
| 3. | cmizdrio je |
| množina | |
| 1. | cmizdrili smo |
| 2. | cmizdrili ste |
| 3. | cmizdrili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam cmizdrio |
| 2. | bio si cmizdrio |
| 3. | bio je cmizdrio |
| množina | |
| 1. | bili smo cmizdrili |
| 2. | bili ste cmizdrili |
| 3. | bili su cmizdrili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | cmizdri |
| množina | |
| 1. | cmizdrimo |
| 2. | cmizdrite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| cmizdreći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| cmizdrio, cmizdrila, cmizdrilo | |
| cmizdrili, cmizdrile, cmizdrila | |
Definicija
| 1. | plakati bez pravoga uzroka; cendrati (o djeci) |
| 2. | pren. stalno se tužiti više nego što ima razloga; grintati, kukati (o odraslim osobama) |
Etimologija
✧ ekspr. ≃ cmoljiti, cviliti, v.
