cȓnčiti
cȓnčiti () nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -čēći, gl. im. -čēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| crnčiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | crnčim |
| 2. | crnčiš |
| 3. | crnči |
| množina | |
| 1. | crnčimo |
| 2. | crnčite |
| 3. | crnče |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | crnčit ću |
| 2. | crnčit ćeš |
| 3. | crnčit će |
| množina | |
| 1. | crnčit ćemo |
| 2. | crnčit ćete |
| 3. | crnčit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | crnčah |
| 2. | crnčaše |
| 3. | crnčaše |
| množina | |
| 1. | crnčasmo |
| 2. | crnčaste |
| 3. | crnčahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | crnčio sam |
| 2. | crnčio si |
| 3. | crnčio je |
| množina | |
| 1. | crnčili smo |
| 2. | crnčili ste |
| 3. | crnčili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam crnčio |
| 2. | bio si crnčio |
| 3. | bio je crnčio |
| množina | |
| 1. | bili smo crnčili |
| 2. | bili ste crnčili |
| 3. | bili su crnčili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | crnči |
| množina | |
| 1. | crnčimo |
| 2. | crnčite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| crnčeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| crnčio, crnčila, crnčilo | |
| crnčili, crnčile, crnčila | |
Definicija
žarg. raditi mnogo, preko mjere raditi (kao crnac)
Etimologija
✧ vidi cȓn
