čìhati
čìhati (što) nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| čihati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | čiham |
| 2. | čihaš |
| 3. | čiha |
| množina | |
| 1. | čihamo |
| 2. | čihate |
| 3. | čihaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | čihat ću |
| 2. | čihat ćeš |
| 3. | čihat će |
| množina | |
| 1. | čihat ćemo |
| 2. | čihat ćete |
| 3. | čihat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | čihah |
| 2. | čihaše |
| 3. | čihaše |
| množina | |
| 1. | čihasmo |
| 2. | čihaste |
| 3. | čihahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | čihao sam |
| 2. | čihao si |
| 3. | čihao je |
| množina | |
| 1. | čihali smo |
| 2. | čihali ste |
| 3. | čihali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam čihao |
| 2. | bio si čihao |
| 3. | bio je čihao |
| množina | |
| 1. | bili smo čihali |
| 2. | bili ste čihali |
| 3. | bili su čihali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | čihaj |
| množina | |
| 1. | čihajmo |
| 2. | čihajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| čihajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| čihao, čihala, čihalo | |
| čihali, čihale, čihala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| čihan, čihana, čihano | |
| čihani, čihane, čihana | |
Definicija
| 1. | skidati perje i badrljice sa zaklane peradi; čerupati, čehati, čepušati |
| 2. | čupati, razvlačiti vunu; čijati |
| 3. | odljepljivati ono što je dio čega; čehati, dijeliti |
Etimologija
✧ vidi číje
