deklàmātor
deklàmātor (deklamȃtor) m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | deklamator |
| G | deklamatora |
| D | deklamatoru |
| A | deklamatora |
| V | deklamatore |
| L | deklamatoru |
| I | deklamatorom |
| množina | |
| N | deklamatori |
| G | deklamatora |
| D | deklamatorima |
| A | deklamatore |
| V | deklamatori |
| L | deklamatorima |
| I | deklamatorima |
| jednina | |
| N | deklamator |
| G | deklamatora |
| D | deklamatoru |
| A | deklamatora |
| V | deklamatore |
| L | deklamatoru |
| I | deklamatorom |
| množina | |
| N | deklamatori |
| G | deklamatora |
| D | deklamatorima |
| A | deklamatore |
| V | deklamatori |
| L | deklamatorima |
| I | deklamatorima |
Definicija
| 1. | onaj koji deklamira |
| 2. | pren. onaj koji isprazno govori, čije riječi ne prate djela; frazer |
Etimologija
✧ vidi deklamácija
