dèbljati
dèbljati (se) nesvrš. 〈prez. -ām (se), pril. sad. -ajūći (se), gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| debljati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | debljam |
| 2. | debljaš |
| 3. | deblja |
| množina | |
| 1. | debljamo |
| 2. | debljate |
| 3. | debljaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | debljat ću |
| 2. | debljat ćeš |
| 3. | debljat će |
| množina | |
| 1. | debljat ćemo |
| 2. | debljat ćete |
| 3. | debljat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | debljah |
| 2. | debljaše |
| 3. | debljaše |
| množina | |
| 1. | debljasmo |
| 2. | debljaste |
| 3. | debljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | debljao sam |
| 2. | debljao si |
| 3. | debljao je |
| množina | |
| 1. | debljali smo |
| 2. | debljali ste |
| 3. | debljali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam debljao |
| 2. | bio si debljao |
| 3. | bio je debljao |
| množina | |
| 1. | bili smo debljali |
| 2. | bili ste debljali |
| 3. | bili su debljali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | debljaj |
| množina | |
| 1. | debljajmo |
| 2. | debljajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| debljajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| debljao, debljala, debljalo | |
| debljali, debljale, debljala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| debljan, debljana, debljano | |
| debljani, debljane, debljana | |
Definicija
| 1. | (koga, što) činiti debljim a. gojiti (o osobama) b. toviti (o životinjama, o osobama pejor.) c. v. debeliti (1) |
| 2. | (se) gojiti se, debeliti se |
Etimologija
✧ vidi dèbeo
