deložírati
deložírati (koga, što) dv. 〈prez. delòžīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| deložirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | deložiram |
| 2. | deložiraš |
| 3. | deložira |
| množina | |
| 1. | deložiramo |
| 2. | deložirate |
| 3. | deložiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | deložirat ću |
| 2. | deložirat ćeš |
| 3. | deložirat će |
| množina | |
| 1. | deložirat ćemo |
| 2. | deložirat ćete |
| 3. | deložirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | deložirah |
| 2. | deložiraše |
| 3. | deložiraše |
| množina | |
| 1. | deložirasmo |
| 2. | deložiraste |
| 3. | deložirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | deložirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | deložirao sam |
| 2. | deložirao si |
| 3. | deložirao je |
| množina | |
| 1. | deložirali smo |
| 2. | deložirali ste |
| 3. | deložirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam deložirao |
| 2. | bio si deložirao |
| 3. | bio je deložirao |
| množina | |
| 1. | bili smo deložirali |
| 2. | bili ste deložirali |
| 3. | bili su deložirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | deložiraj |
| množina | |
| 1. | deložirajmo |
| 2. | deložirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| deložirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| deložiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| deložirao, deložirala, deložiralo | |
| deložirali, deložirale, deložirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| deložiran, deložirana, deložirano | |
| deložirani, deložirane, deložirana | |
Definicija
obaviti/obavljati deložaciju
Etimologija
✧ fr. déloger
