denotácija
denotácija ž
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | denotacija |
| G | denotacije |
| D | denotaciji |
| A | denotaciju |
| V | denotacijo |
| L | denotaciji |
| I | denotacijom |
| množina | |
| N | denotacije |
| G | denotacija |
| D | denotacijama |
| A | denotacije |
| V | denotacije |
| L | denotacijama |
| I | denotacijama |
Definicija
lingv. upućivanje na prvo, osnovno, izravno značenje riječi ili izraza (za razliku od dodanih, parcijalnih ili pripisanih značenja i asocijacija) [majka = ženski roditelj], opr. konotacija
Etimologija
✧ lat. denotatio ≃ denotare: denotirati
