difamírati
difamírati (koga, što) dv. 〈prez. difàmīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| difamirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | difamiram |
| 2. | difamiraš |
| 3. | difamira |
| množina | |
| 1. | difamiramo |
| 2. | difamirate |
| 3. | difamiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | difamirat ću |
| 2. | difamirat ćeš |
| 3. | difamirat će |
| množina | |
| 1. | difamirat ćemo |
| 2. | difamirat ćete |
| 3. | difamirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | difamirah |
| 2. | difamiraše |
| 3. | difamiraše |
| množina | |
| 1. | difamirasmo |
| 2. | difamiraste |
| 3. | difamirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | difamirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | difamirao sam |
| 2. | difamirao si |
| 3. | difamirao je |
| množina | |
| 1. | difamirali smo |
| 2. | difamirali ste |
| 3. | difamirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam difamirao |
| 2. | bio si difamirao |
| 3. | bio je difamirao |
| množina | |
| 1. | bili smo difamirali |
| 2. | bili ste difamirali |
| 3. | bili su difamirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | difamiraj |
| množina | |
| 1. | difamirajmo |
| 2. | difamirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| difamirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| difamiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| difamirao, difamirala, difamiralo | |
| difamirali, difamirale, difamirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| difamiran, difamirana, difamirano | |
| difamirani, difamirane, difamirana | |
Definicija
stvoriti/stvarati oko koga zao glas, ozloglasiti/ozloglašivati, (o)klevetati
Etimologija
✧ vidi difamácija
