diktírati
diktírati (što) dv. 〈prez. dìktīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
diktirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | diktiram |
2. | diktiraš |
3. | diktira |
množina | |
1. | diktiramo |
2. | diktirate |
3. | diktiraju |
futur | |
jednina | |
1. | diktirat ću |
2. | diktirat ćeš |
3. | diktirat će |
množina | |
1. | diktirat ćemo |
2. | diktirat ćete |
3. | diktirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | diktirah |
2. | diktiraše |
3. | diktiraše |
množina | |
1. | diktirasmo |
2. | diktiraste |
3. | diktirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | diktirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | diktirao sam |
2. | diktirao si |
3. | diktirao je |
množina | |
1. | diktirali smo |
2. | diktirali ste |
3. | diktirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam diktirao |
2. | bio si diktirao |
3. | bio je diktirao |
množina | |
1. | bili smo diktirali |
2. | bili ste diktirali |
3. | bili su diktirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | diktiraj |
množina | |
1. | diktirajmo |
2. | diktirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
diktirajući | |
glagolski prilog prošli | |
diktiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
diktirao, diktirala, diktiralo | |
diktirali, diktirale, diktirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
diktiran, diktirana, diktirano | |
diktirani, diktirane, diktirana |
1. | govoriti komu, kazati/kazivati u pero |
2. | nametnuti/nametati [diktirati uvjete] |