dispozìtīv
dispozìtīv (dȉspozitīv) m 〈G dispozitíva〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | dispozitiv |
| G | dispozitiva |
| D | dispozitivu |
| A | dispozitiv |
| V | dispozitive |
| L | dispozitivu |
| I | dispozitivom |
| množina | |
| N | dispozitivi |
| G | dispozitiva |
| D | dispozitivima |
| A | dispozitive |
| V | dispozitivi |
| L | dispozitivima |
| I | dispozitivima |
| jednina | |
| N | dispozitiv |
| G | dispozitiva |
| D | dispozitivu |
| A | dispozitiv |
| V | dispozitive |
| L | dispozitivu |
| I | dispozitivom |
| množina | |
| N | dispozitivi |
| G | dispozitiva |
| D | dispozitivima |
| A | dispozitive |
| V | dispozitivi |
| L | dispozitivima |
| I | dispozitivima |
Definicija
pravn. izreka presude ili rješenja koja sadržava sudsku odluku; pravorijek
Etimologija
✧ fr. dispositif ≃ lat. disponere: raspolagati, v. dispozicija
