diskvalificírati
diskvalificírati (koga, što) dv. 〈prez. diskvalifìcīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
diskvalificirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | diskvalificiram |
2. | diskvalificiraš |
3. | diskvalificira |
množina | |
1. | diskvalificiramo |
2. | diskvalificirate |
3. | diskvalificiraju |
futur | |
jednina | |
1. | diskvalificirat ću |
2. | diskvalificirat ćeš |
3. | diskvalificirat će |
množina | |
1. | diskvalificirat ćemo |
2. | diskvalificirat ćete |
3. | diskvalificirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | diskvalificirah |
2. | diskvalificiraše |
3. | diskvalificiraše |
množina | |
1. | diskvalificirasmo |
2. | diskvalificiraste |
3. | diskvalificirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | diskvalificirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | diskvalificirao sam |
2. | diskvalificirao si |
3. | diskvalificirao je |
množina | |
1. | diskvalificirali smo |
2. | diskvalificirali ste |
3. | diskvalificirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam diskvalificirao |
2. | bio si diskvalificirao |
3. | bio je diskvalificirao |
množina | |
1. | bili smo diskvalificirali |
2. | bili ste diskvalificirali |
3. | bili su diskvalificirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | diskvalificiraj |
množina | |
1. | diskvalificirajmo |
2. | diskvalificirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
diskvalificirajući | |
glagolski prilog prošli | |
diskvalificiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
diskvalificirao, diskvalificirala, diskvalificiralo | |
diskvalificirali, diskvalificirale, diskvalificirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
diskvalificiran, diskvalificirana, diskvalificirano | |
diskvalificirani, diskvalificirane, diskvalificirana |