dìskant
dìskant m 〈G mn -nātā〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | diskant |
| G | diskanta |
| D | diskantu |
| A | diskant |
| V | diskantu / diskante |
| L | diskantu |
| I | diskantom |
| množina | |
| N | diskanti |
| G | diskanta |
| D | diskantima |
| A | diskante |
| V | diskanti |
| L | diskantima |
| I | diskantima |
Definicija
| 1. | glazb. a. pov. jedan od najjednostavnijih i najranijih srednjovjekovnih višeglasnih oblika (dvoglas, rjeđe troglas), sastoji se u suprotstavljanju jedne ili više melodijskih linija temeljnoj melodiji prema načelu protupomaka b. najviši dječji glas (odgovara sopranu) c. registar orgulja koji obuhvaća samo gornju polovicu klavijature |
| 2. | nesklad, nesuglasje, kakofonija |
Etimologija
✧ srlat. discanthus ≃ dis-2 + lat. cantus: pjesma
