trabùnjati
trabùnjati () nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
trabunjati | |
prezent | |
jednina | |
1. | trabunjam |
2. | trabunjaš |
3. | trabunja |
množina | |
1. | trabunjamo |
2. | trabunjate |
3. | trabunjaju |
futur | |
jednina | |
1. | trabunjat ću |
2. | trabunjat ćeš |
3. | trabunjat će |
množina | |
1. | trabunjat ćemo |
2. | trabunjat ćete |
3. | trabunjat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | trabunjah |
2. | trabunjaše |
3. | trabunjaše |
množina | |
1. | trabunjasmo |
2. | trabunjaste |
3. | trabunjahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | trabunjao sam |
2. | trabunjao si |
3. | trabunjao je |
množina | |
1. | trabunjali smo |
2. | trabunjali ste |
3. | trabunjali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam trabunjao |
2. | bio si trabunjao |
3. | bio je trabunjao |
množina | |
1. | bili smo trabunjali |
2. | bili ste trabunjali |
3. | bili su trabunjali |
imperativ | |
jednina | |
2. | trabunjaj |
množina | |
1. | trabunjajmo |
2. | trabunjajte |
glagolski prilog sadašnji | |
trabunjajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
trabunjao, trabunjala, trabunjalo | |
trabunjali, trabunjale, trabunjala |