trȁćiti
trȁćiti (što) nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -ćēći, gl. im. -ćēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| traćiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | traćim |
| 2. | traćiš |
| 3. | traći |
| množina | |
| 1. | traćimo |
| 2. | traćite |
| 3. | traće |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | traćit ću |
| 2. | traćit ćeš |
| 3. | traćit će |
| množina | |
| 1. | traćit ćemo |
| 2. | traćit ćete |
| 3. | traćit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | traćah |
| 2. | traćaše |
| 3. | traćaše |
| množina | |
| 1. | traćasmo |
| 2. | traćaste |
| 3. | traćahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | traćio sam |
| 2. | traćio si |
| 3. | traćio je |
| množina | |
| 1. | traćili smo |
| 2. | traćili ste |
| 3. | traćili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam traćio |
| 2. | bio si traćio |
| 3. | bio je traćio |
| množina | |
| 1. | bili smo traćili |
| 2. | bili ste traćili |
| 3. | bili su traćili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | traći |
| množina | |
| 1. | traćimo |
| 2. | traćite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| traćeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| traćio, traćila, traćilo | |
| traćili, traćile, traćila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| traćen, traćena, traćeno | |
| traćeni, traćene, traćena | |
Definicija
tratiti
Etimologija
✧ vidi trȁtiti
