umárati
umárati (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. ùmārām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| umarati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | umaram |
| 2. | umaraš |
| 3. | umara |
| množina | |
| 1. | umaramo |
| 2. | umarate |
| 3. | umaraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | umarat ću |
| 2. | umarat ćeš |
| 3. | umarat će |
| množina | |
| 1. | umarat ćemo |
| 2. | umarat ćete |
| 3. | umarat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | umarah |
| 2. | umaraše |
| 3. | umaraše |
| množina | |
| 1. | umarasmo |
| 2. | umaraste |
| 3. | umarahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | umarao sam |
| 2. | umarao si |
| 3. | umarao je |
| množina | |
| 1. | umarali smo |
| 2. | umarali ste |
| 3. | umarali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam umarao |
| 2. | bio si umarao |
| 3. | bio je umarao |
| množina | |
| 1. | bili smo umarali |
| 2. | bili ste umarali |
| 3. | bili su umarali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | umaraj |
| množina | |
| 1. | umarajmo |
| 2. | umarajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| umarajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| umarao, umarala, umaralo | |
| umarali, umarale, umarala | |
Etimologija
✧ vidi umòriti
