ugòjiti se
ugòjiti se svrš. 〈prez. ùgojīm se, pril. pr. -īvši se, prid. trp. ùgojen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ugojiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ugojim |
| 2. | ugojiš |
| 3. | ugoji |
| množina | |
| 1. | ugojimo |
| 2. | ugojite |
| 3. | ugoje |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ugojit ću |
| 2. | ugojit ćeš |
| 3. | ugojit će |
| množina | |
| 1. | ugojit ćemo |
| 2. | ugojit ćete |
| 3. | ugojit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | ugojih |
| 2. | ugoji |
| 3. | ugoji |
| množina | |
| 1. | ugojismo |
| 2. | ugojiste |
| 3. | ugojiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ugojio sam |
| 2. | ugojio si |
| 3. | ugojio je |
| množina | |
| 1. | ugojili smo |
| 2. | ugojili ste |
| 3. | ugojili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ugojio |
| 2. | bio si ugojio |
| 3. | bio je ugojio |
| množina | |
| 1. | bili smo ugojili |
| 2. | bili ste ugojili |
| 3. | bili su ugojili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ugoji |
| množina | |
| 1. | ugojimo |
| 2. | ugojite |
| glagolski prilog prošli | |
| ugojivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ugojio, ugojila, ugojilo | |
| ugojili, ugojile, ugojila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ugojen, ugojena, ugojeno | |
| ugojeni, ugojene, ugojena | |
Definicija
postati gojazan; udebljati se (o osobi)
Etimologija
✧ u- + v. gojiti
