udávati
udávati (koga, se) nesvrš. 〈prez. ùdājēm, pril. sad. ùdājūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| udavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | udajem |
| 2. | udaješ |
| 3. | udaje |
| množina | |
| 1. | udajemo |
| 2. | udajete |
| 3. | udaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | udavat ću |
| 2. | udavat ćeš |
| 3. | udavat će |
| množina | |
| 1. | udavat ćemo |
| 2. | udavat ćete |
| 3. | udavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | udavah |
| 2. | udavaše |
| 3. | udavaše |
| množina | |
| 1. | udavasmo |
| 2. | udavaste |
| 3. | udavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | udavao sam |
| 2. | udavao si |
| 3. | udavao je |
| množina | |
| 1. | udavali smo |
| 2. | udavali ste |
| 3. | udavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam udavao |
| 2. | bio si udavao |
| 3. | bio je udavao |
| množina | |
| 1. | bili smo udavali |
| 2. | bili ste udavali |
| 3. | bili su udavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | udaj |
| množina | |
| 1. | udajmo |
| 2. | udajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| udajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| udavao, udavala, udavalo | |
| udavali, udavale, udavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| udavan, udavana, udavano | |
| udavani, udavane, udavana | |
Definicija
v. udati
Etimologija
✧ vidi ùdati
