udaljívati
udaljívati (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. udàljujēm, pril. sad. udàljujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| udaljivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | udaljujem |
| 2. | udaljuješ |
| 3. | udaljuje |
| množina | |
| 1. | udaljujemo |
| 2. | udaljujete |
| 3. | udaljuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | udaljivat ću |
| 2. | udaljivat ćeš |
| 3. | udaljivat će |
| množina | |
| 1. | udaljivat ćemo |
| 2. | udaljivat ćete |
| 3. | udaljivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | udaljivah |
| 2. | udaljivaše |
| 3. | udaljivaše |
| množina | |
| 1. | udaljivasmo |
| 2. | udaljivaste |
| 3. | udaljivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | udaljivao sam |
| 2. | udaljivao si |
| 3. | udaljivao je |
| množina | |
| 1. | udaljivali smo |
| 2. | udaljivali ste |
| 3. | udaljivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam udaljivao |
| 2. | bio si udaljivao |
| 3. | bio je udaljivao |
| množina | |
| 1. | bili smo udaljivali |
| 2. | bili ste udaljivali |
| 3. | bili su udaljivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | udaljuj |
| množina | |
| 1. | udaljujmo |
| 2. | udaljujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| udaljujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| udaljivao, udaljivala, udaljivalo | |
| udaljivali, udaljivale, udaljivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| udaljivan, udaljivana, udaljivano | |
| udaljivani, udaljivane, udaljivana | |
Etimologija
✧ vidi událjiti
