ukípiti se
ukípiti se svrš. 〈prez. ùkīpīm se, pril. pr. -īvši se, prid. trp. ùkīpljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ukipiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ukipim |
| 2. | ukipiš |
| 3. | ukipi |
| množina | |
| 1. | ukipimo |
| 2. | ukipite |
| 3. | ukipe |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ukipit ću |
| 2. | ukipit ćeš |
| 3. | ukipit će |
| množina | |
| 1. | ukipit ćemo |
| 2. | ukipit ćete |
| 3. | ukipit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | ukipih |
| 2. | ukipi |
| 3. | ukipi |
| množina | |
| 1. | ukipismo |
| 2. | ukipiste |
| 3. | ukipiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ukipio sam |
| 2. | ukipio si |
| 3. | ukipio je |
| množina | |
| 1. | ukipili smo |
| 2. | ukipili ste |
| 3. | ukipili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ukipio |
| 2. | bio si ukipio |
| 3. | bio je ukipio |
| množina | |
| 1. | bili smo ukipili |
| 2. | bili ste ukipili |
| 3. | bili su ukipili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ukipi |
| množina | |
| 1. | ukipimo |
| 2. | ukipite |
| glagolski prilog prošli | |
| ukipivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ukipio, ukipila, ukipilo | |
| ukipili, ukipile, ukipila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ukipljen, ukipljena, ukipljeno | |
| ukipljeni, ukipljene, ukipljena | |
Definicija
postati nepokretan (kao kip); ukočiti se
Etimologija
✧ u- + v. kip
