valèncija1
valèncija1 ž
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | valencija |
| G | valencije |
| D | valenciji |
| A | valenciju |
| V | valencijo |
| L | valenciji |
| I | valencijom |
| množina | |
| N | valencije |
| G | valencija |
| D | valencijama |
| A | valencije |
| V | valencije |
| L | valencijama |
| I | valencijama |
Definicija
| 1. | sposobnost jednog entiteta da na sebe veže druge entitete u novu strukturu; valentnost |
| 2. | fiz. kem. a. svojstvo atoma da se veže s drugim atomima izraženo brojem atoma vodika ili njemu po tome jednakih, drugih elemenata b. cijeli broj koji se koristi da bi se iskazalo to svojstvo |
| 3. | lingv. semantičko-sintaktička pojava, svojstvo riječi, obično predikatnoga glagola, da otvara mjesto imenskim riječima (argumentima) u rečenici [gradim kuću], usp. rekcija |
| 4. | med. u imunologiji, broj odlučujućih čimbenika po molekuli antigena |
| 5. | psih. u topološkom prikazu psihološke dinamike: privlačna ili odbojna karakteristika predmeta prema nekom drugom sustavu ponašanja |
Etimologija
✧ lat. valentia: snaga, moć ≃ valens: snažan
