uzlètjeti
uzlètjeti svrš. 〈prez. ùzletīm, pril. pr. -ēvši, prid. rad. uzlètio〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| uzletjeti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uzletim |
| 2. | uzletiš |
| 3. | uzleti |
| množina | |
| 1. | uzletimo |
| 2. | uzletite |
| 3. | uzlete |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uzletjet ću |
| 2. | uzletjet ćeš |
| 3. | uzletjet će |
| množina | |
| 1. | uzletjet ćemo |
| 2. | uzletjet ćete |
| 3. | uzletjet će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | uzletjeh |
| 2. | uzletje |
| 3. | uzletje |
| množina | |
| 1. | uzletjesmo |
| 2. | uzletjeste |
| 3. | uzletješe |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uzletio sam |
| 2. | uzletio si |
| 3. | uzletio je |
| množina | |
| 1. | uzletjeli smo |
| 2. | uzletjeli ste |
| 3. | uzletjeli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uzletio |
| 2. | bio si uzletio |
| 3. | bio je uzletio |
| množina | |
| 1. | bili smo uzletjeli |
| 2. | bili ste uzletjeli |
| 3. | bili su uzletjeli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | uzleti |
| množina | |
| 1. | uzletimo |
| 2. | uzletite |
| glagolski prilog prošli | |
| uzletjevši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uzletio, uzletjela, uzletjelo | |
| uzletjeli, uzletjele, uzletjela | |
Definicija
| 1. | započeti let; poletjeti |
| 2. | popeti se na veću visinu, uhvatiti veću visinu |
Etimologija
✧ uz- + v. letjeti
