uzvrátiti
uzvrátiti (što) svrš. 〈prez. ùzvrātīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. ùzvrāćen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| uzvratiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uzvratim |
| 2. | uzvratiš |
| 3. | uzvrati |
| množina | |
| 1. | uzvratimo |
| 2. | uzvratite |
| 3. | uzvrate |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uzvratit ću |
| 2. | uzvratit ćeš |
| 3. | uzvratit će |
| množina | |
| 1. | uzvratit ćemo |
| 2. | uzvratit ćete |
| 3. | uzvratit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | uzvratih |
| 2. | uzvrati |
| 3. | uzvrati |
| množina | |
| 1. | uzvratismo |
| 2. | uzvratiste |
| 3. | uzvratiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uzvratio sam |
| 2. | uzvratio si |
| 3. | uzvratio je |
| množina | |
| 1. | uzvratili smo |
| 2. | uzvratili ste |
| 3. | uzvratili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uzvratio |
| 2. | bio si uzvratio |
| 3. | bio je uzvratio |
| množina | |
| 1. | bili smo uzvratili |
| 2. | bili ste uzvratili |
| 3. | bili su uzvratili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | uzvrati |
| množina | |
| 1. | uzvratimo |
| 2. | uzvratite |
| glagolski prilog prošli | |
| uzvrativši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uzvratio, uzvratila, uzvratilo | |
| uzvratili, uzvratile, uzvratila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| uzvraćen, uzvraćena, uzvraćeno | |
| uzvraćeni, uzvraćene, uzvraćena | |
Definicija
| 1. | vratiti (za uslugu, iskazanu pažnju, pomoć, nanesenu uvredu itd.) |
| 2. | odgovoriti (na pitanje); odvratiti |
Etimologija
✧ uz- + v. vratiti
