úziti
úziti (što, se) nesvrš. 〈prez. ẉzīm, pril. sad. úzēći, gl. im. úžēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| uziti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uzim |
| 2. | uziš |
| 3. | uzi |
| množina | |
| 1. | uzimo |
| 2. | uzite |
| 3. | uze |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uzit ću |
| 2. | uzit ćeš |
| 3. | uzit će |
| množina | |
| 1. | uzit ćemo |
| 2. | uzit ćete |
| 3. | uzit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | užah |
| 2. | užaše |
| 3. | užaše |
| množina | |
| 1. | užasmo |
| 2. | užaste |
| 3. | užahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uzio sam |
| 2. | uzio si |
| 3. | uzio je |
| množina | |
| 1. | uzili smo |
| 2. | uzili ste |
| 3. | uzili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uzio |
| 2. | bio si uzio |
| 3. | bio je uzio |
| množina | |
| 1. | bili smo uzili |
| 2. | bili ste uzili |
| 3. | bili su uzili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | uzi |
| množina | |
| 1. | uzimo |
| 2. | uzite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| uzeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uzio, uzila, uzilo | |
| uzili, uzile, uzila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| užen, užena, uženo | |
| uženi, užene, užena | |
Definicija
postajati uži, od stiskanja u materijalu [uzi mi se odijelo]; sužavati se
Etimologija
✧ vidi ȕzak
