uzèmljiti
uzèmljiti (što) svrš. 〈prez. ùzemljīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. ùzemljen, gl. im. uzemljénje〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| uzemljiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uzemljim |
| 2. | uzemljiš |
| 3. | uzemlji |
| množina | |
| 1. | uzemljimo |
| 2. | uzemljite |
| 3. | uzemlje |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uzemljit ću |
| 2. | uzemljit ćeš |
| 3. | uzemljit će |
| množina | |
| 1. | uzemljit ćemo |
| 2. | uzemljit ćete |
| 3. | uzemljit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | uzemljih |
| 2. | uzemlji |
| 3. | uzemlji |
| množina | |
| 1. | uzemljismo |
| 2. | uzemljiste |
| 3. | uzemljiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uzemljio sam |
| 2. | uzemljio si |
| 3. | uzemljio je |
| množina | |
| 1. | uzemljili smo |
| 2. | uzemljili ste |
| 3. | uzemljili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uzemljio |
| 2. | bio si uzemljio |
| 3. | bio je uzemljio |
| množina | |
| 1. | bili smo uzemljili |
| 2. | bili ste uzemljili |
| 3. | bili su uzemljili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | uzemlji |
| množina | |
| 1. | uzemljimo |
| 2. | uzemljite |
| glagolski prilog prošli | |
| uzemljivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uzemljio, uzemljila, uzemljilo | |
| uzemljili, uzemljile, uzemljila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| uzemljen, uzemljena, uzemljeno | |
| uzemljeni, uzemljene, uzemljena | |
Definicija
obaviti, izvesti uzemljenje
Etimologija
✧ u- + v. zemlja
