ùzdati se
ùzdati se (u koga, u što) nesvrš. 〈prez. -ām se, pril. sad. -ajūći se, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| uzdati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uzdam |
| 2. | uzdaš |
| 3. | uzda |
| množina | |
| 1. | uzdamo |
| 2. | uzdate |
| 3. | uzdaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uzdat ću |
| 2. | uzdat ćeš |
| 3. | uzdat će |
| množina | |
| 1. | uzdat ćemo |
| 2. | uzdat ćete |
| 3. | uzdat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | uzdah |
| 2. | uzdaše |
| 3. | uzdaše |
| množina | |
| 1. | uzdasmo |
| 2. | uzdaste |
| 3. | uzdahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uzdao sam |
| 2. | uzdao si |
| 3. | uzdao je |
| množina | |
| 1. | uzdali smo |
| 2. | uzdali ste |
| 3. | uzdali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uzdao |
| 2. | bio si uzdao |
| 3. | bio je uzdao |
| množina | |
| 1. | bili smo uzdali |
| 2. | bili ste uzdali |
| 3. | bili su uzdali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | uzdaj |
| množina | |
| 1. | uzdajmo |
| 2. | uzdajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| uzdajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uzdao, uzdala, uzdalo | |
| uzdali, uzdale, uzdala | |
Definicija
imati povjerenja da će tko izvršiti ono što se očekuje
Etimologija
✧ v. uzda
