ustalàsati
ustalàsati (što, se) svrš. 〈prez. -ām, pril. pr. -āvši, prid. trp. ȕstalasān〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
ustalasati | |
prezent | |
jednina | |
1. | ustalasam |
2. | ustalasaš |
3. | ustalasa |
množina | |
1. | ustalasamo |
2. | ustalasate |
3. | ustalasaju |
futur | |
jednina | |
1. | ustalasat ću |
2. | ustalasat ćeš |
3. | ustalasat će |
množina | |
1. | ustalasat ćemo |
2. | ustalasat ćete |
3. | ustalasat će |
aorist | |
jednina | |
1. | ustalasah |
2. | ustalasa |
3. | ustalasa |
množina | |
1. | ustalasasmo |
2. | ustalasaste |
3. | ustalasaše |
perfekt | |
jednina | |
1. | ustalasao sam |
2. | ustalasao si |
3. | ustalasao je |
množina | |
1. | ustalasali smo |
2. | ustalasali ste |
3. | ustalasali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam ustalasao |
2. | bio si ustalasao |
3. | bio je ustalasao |
množina | |
1. | bili smo ustalasali |
2. | bili ste ustalasali |
3. | bili su ustalasali |
imperativ | |
jednina | |
2. | ustalasaj |
množina | |
1. | ustalasajmo |
2. | ustalasajte |
glagolski prilog prošli | |
ustalasavši | |
glagolski pridjev aktivni | |
ustalasao, ustalasala, ustalasalo | |
ustalasali, ustalasale, ustalasala | |
glagolski pridjev pasivni | |
ustalasan, ustalasana, ustalasano | |
ustalasani, ustalasane, ustalasana |
1. | izazvati valove, talasanje (tekućine, žita i sl.); zatalasati |
2. | pren. izazvati komešanje; uskomešati (se) |