ustrémiti se
ustrémiti se (na koga, na što) svrš. 〈prez. ùstrēmīm se, pril. pr. -īvši se, prid. trp. ùstrēmljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ustremiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ustremim |
| 2. | ustremiš |
| 3. | ustremi |
| množina | |
| 1. | ustremimo |
| 2. | ustremite |
| 3. | ustreme |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ustremit ću |
| 2. | ustremit ćeš |
| 3. | ustremit će |
| množina | |
| 1. | ustremit ćemo |
| 2. | ustremit ćete |
| 3. | ustremit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | ustremih |
| 2. | ustremi |
| 3. | ustremi |
| množina | |
| 1. | ustremismo |
| 2. | ustremiste |
| 3. | ustremiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ustremio sam |
| 2. | ustremio si |
| 3. | ustremio je |
| množina | |
| 1. | ustremili smo |
| 2. | ustremili ste |
| 3. | ustremili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ustremio |
| 2. | bio si ustremio |
| 3. | bio je ustremio |
| množina | |
| 1. | bili smo ustremili |
| 2. | bili ste ustremili |
| 3. | bili su ustremili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ustremi |
| množina | |
| 1. | ustremimo |
| 2. | ustremite |
| glagolski prilog prošli | |
| ustremivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ustremio, ustremila, ustremilo | |
| ustremili, ustremile, ustremila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ustremljen, ustremljena, ustremljeno | |
| ustremljeni, ustremljene, ustremljena | |
Definicija
| 1. | oštro upraviti pogled nekamo, prema kome |
| 2. | baciti se na koga, navaliti na koga |
Etimologija
✧ u- + v. stremiti
