ùsaliti se
ùsaliti se svrš. 〈prez. ùsalīm se, pril. pr. -īvši se, prid. trp. ùsaljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| usaliti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | usalim |
| 2. | usališ |
| 3. | usali |
| množina | |
| 1. | usalimo |
| 2. | usalite |
| 3. | usale |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | usalit ću |
| 2. | usalit ćeš |
| 3. | usalit će |
| množina | |
| 1. | usalit ćemo |
| 2. | usalit ćete |
| 3. | usalit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | usalih |
| 2. | usali |
| 3. | usali |
| množina | |
| 1. | usalismo |
| 2. | usaliste |
| 3. | usališe |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | usalio sam |
| 2. | usalio si |
| 3. | usalio je |
| množina | |
| 1. | usalili smo |
| 2. | usalili ste |
| 3. | usalili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam usalio |
| 2. | bio si usalio |
| 3. | bio je usalio |
| množina | |
| 1. | bili smo usalili |
| 2. | bili ste usalili |
| 3. | bili su usalili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | usali |
| množina | |
| 1. | usalimo |
| 2. | usalite |
| glagolski prilog prošli | |
| usalivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| usalio, usalila, usalilo | |
| usalili, usalile, usalila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| usaljen, usaljena, usaljeno | |
| usaljeni, usaljene, usaljena | |
Definicija
suviše se udebljati, biti sav u salu
Etimologija
✧ u- + v. salo
