usamljènīk
usamljènīk m 〈G usamljeníka, N mn usamljeníci〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | usamljenik |
| G | usamljenika |
| D | usamljeniku |
| A | usamljenika |
| V | usamljeniče |
| L | usamljeniku |
| I | usamljenikom |
| množina | |
| N | usamljenici |
| G | usamljenika |
| D | usamljenicima |
| A | usamljenike |
| V | usamljenici |
| L | usamljenicima |
| I | usamljenicima |
Definicija
onaj koji je usamljen, bez društva, onaj koji se povukao u samoću
Etimologija
✧ vidi usámiti
