uvòditi
uvòditi nesvrš. 〈prez. ùvodīm, pril. sad. ùvodēći, gl. im. ùvođēnje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| uvoditi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | uvodim |
| 2. | uvodiš |
| 3. | uvodi |
| množina | |
| 1. | uvodimo |
| 2. | uvodite |
| 3. | uvode |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | uvodit ću |
| 2. | uvodit ćeš |
| 3. | uvodit će |
| množina | |
| 1. | uvodit ćemo |
| 2. | uvodit ćete |
| 3. | uvodit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | uvođah |
| 2. | uvođaše |
| 3. | uvođaše |
| množina | |
| 1. | uvođasmo |
| 2. | uvođaste |
| 3. | uvođahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | uvodio sam |
| 2. | uvodio si |
| 3. | uvodio je |
| množina | |
| 1. | uvodili smo |
| 2. | uvodili ste |
| 3. | uvodili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam uvodio |
| 2. | bio si uvodio |
| 3. | bio je uvodio |
| množina | |
| 1. | bili smo uvodili |
| 2. | bili ste uvodili |
| 3. | bili su uvodili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | uvodi |
| množina | |
| 1. | uvodimo |
| 2. | uvodite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| uvodeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| uvodio, uvodila, uvodilo | |
| uvodili, uvodile, uvodila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| uvođen, uvođena, uvođeno | |
| uvođeni, uvođene, uvođena | |
Etimologija
✧ vidi ùvesti2
