zakašnjávati
zakašnjávati nesvrš. 〈prez. zakàšnjāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zakašnjavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zakašnjavam |
| 2. | zakašnjavaš |
| 3. | zakašnjava |
| množina | |
| 1. | zakašnjavamo |
| 2. | zakašnjavate |
| 3. | zakašnjavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zakašnjavat ću |
| 2. | zakašnjavat ćeš |
| 3. | zakašnjavat će |
| množina | |
| 1. | zakašnjavat ćemo |
| 2. | zakašnjavat ćete |
| 3. | zakašnjavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | zakašnjavah |
| 2. | zakašnjavaše |
| 3. | zakašnjavaše |
| množina | |
| 1. | zakašnjavasmo |
| 2. | zakašnjavaste |
| 3. | zakašnjavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zakašnjavao sam |
| 2. | zakašnjavao si |
| 3. | zakašnjavao je |
| množina | |
| 1. | zakašnjavali smo |
| 2. | zakašnjavali ste |
| 3. | zakašnjavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zakašnjavao |
| 2. | bio si zakašnjavao |
| 3. | bio je zakašnjavao |
| množina | |
| 1. | bili smo zakašnjavali |
| 2. | bili ste zakašnjavali |
| 3. | bili su zakašnjavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zakašnjavaj |
| množina | |
| 1. | zakašnjavajmo |
| 2. | zakašnjavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| zakašnjavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zakašnjavao, zakašnjavala, zakašnjavalo | |
| zakašnjavali, zakašnjavale, zakašnjavala | |
Definicija
dolaziti ili činiti nakon potrebnog vremena ili roka; zakašnjivati, usp. zakasniti
Etimologija
✧ vidi zakàsniti
