zadẕhtati
zadẕhtati () svrš. 〈prez. zàdršćēm, pril. pr. -āvši, prid. rad. zȁdrhtao〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
zadrhtati | |
prezent | |
jednina | |
1. | zadršćem |
2. | zadršćeš |
3. | zadršće |
množina | |
1. | zadršćemo |
2. | zadršćete |
3. | zadršću |
futur | |
jednina | |
1. | zadrhtat ću |
2. | zadrhtat ćeš |
3. | zadrhtat će |
množina | |
1. | zadrhtat ćemo |
2. | zadrhtat ćete |
3. | zadrhtat će |
aorist | |
jednina | |
1. | zadrhtah |
2. | zadrhta |
3. | zadrhta |
množina | |
1. | zadrhtasmo |
2. | zadrhtaste |
3. | zadrhtaše |
perfekt | |
jednina | |
1. | zadrhtao sam |
2. | zadrhtao si |
3. | zadrhtao je |
množina | |
1. | zadrhtali smo |
2. | zadrhtali ste |
3. | zadrhtali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam zadrhtao |
2. | bio si zadrhtao |
3. | bio je zadrhtao |
množina | |
1. | bili smo zadrhtali |
2. | bili ste zadrhtali |
3. | bili su zadrhtali |
imperativ | |
jednina | |
2. | zadršći |
množina | |
1. | zadršćimo |
2. | zadršćite |
glagolski prilog prošli | |
zadrhtavši | |
glagolski pridjev aktivni | |
zadrhtao, zadrhtala, zadrhtalo | |
zadrhtali, zadrhtale, zadrhtala |