zaglíbiti
zaglíbiti (se) svrš. 〈prez. zàglībīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. zàglībljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zaglibiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zaglibim |
| 2. | zaglibiš |
| 3. | zaglibi |
| množina | |
| 1. | zaglibimo |
| 2. | zaglibite |
| 3. | zaglibe |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zaglibit ću |
| 2. | zaglibit ćeš |
| 3. | zaglibit će |
| množina | |
| 1. | zaglibit ćemo |
| 2. | zaglibit ćete |
| 3. | zaglibit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zaglibih |
| 2. | zaglibi |
| 3. | zaglibi |
| množina | |
| 1. | zaglibismo |
| 2. | zaglibiste |
| 3. | zaglibiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zaglibio sam |
| 2. | zaglibio si |
| 3. | zaglibio je |
| množina | |
| 1. | zaglibili smo |
| 2. | zaglibili ste |
| 3. | zaglibili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zaglibio |
| 2. | bio si zaglibio |
| 3. | bio je zaglibio |
| množina | |
| 1. | bili smo zaglibili |
| 2. | bili ste zaglibili |
| 3. | bili su zaglibili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zaglibi |
| množina | |
| 1. | zaglibimo |
| 2. | zaglibite |
| glagolski prilog prošli | |
| zaglibivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zaglibio, zaglibila, zaglibilo | |
| zaglibili, zaglibile, zaglibila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zaglibljen, zaglibljena, zaglibljeno | |
| zaglibljeni, zaglibljene, zaglibljena | |
Definicija
| 1. | uvaliti se u blato, upasti u blato, u glib |
| 2. | pren. upetljati se, uvaliti se, zapasti (u teškoće, dug i sl.); uglibiti se |
Etimologija
✧ za- + v. glib
