zamátati
zamátati (što, se) nesvrš. 〈prez. zàmātām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zamatati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zamatam |
| 2. | zamataš |
| 3. | zamata |
| množina | |
| 1. | zamatamo |
| 2. | zamatate |
| 3. | zamataju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zamatat ću |
| 2. | zamatat ćeš |
| 3. | zamatat će |
| množina | |
| 1. | zamatat ćemo |
| 2. | zamatat ćete |
| 3. | zamatat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | zamatah |
| 2. | zamataše |
| 3. | zamataše |
| množina | |
| 1. | zamatasmo |
| 2. | zamataste |
| 3. | zamatahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zamatao sam |
| 2. | zamatao si |
| 3. | zamatao je |
| množina | |
| 1. | zamatali smo |
| 2. | zamatali ste |
| 3. | zamatali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zamatao |
| 2. | bio si zamatao |
| 3. | bio je zamatao |
| množina | |
| 1. | bili smo zamatali |
| 2. | bili ste zamatali |
| 3. | bili su zamatali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zamataj |
| množina | |
| 1. | zamatajmo |
| 2. | zamatajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| zamatajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zamatao, zamatala, zamatalo | |
| zamatali, zamatale, zamatala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zamatan, zamatana, zamatano | |
| zamatani, zamatane, zamatana | |
Definicija
razg., v. zamotavati
Etimologija
✧ vidi zamòtati
